Ezekiel 2

यहेज्केलाला पाचारण

1“मानवाच्या मुला” ती वाणी मला म्हणाली आपल्या पायांवर उभा राहा; मग मी तुझ्याशी बोलेन. 2जेव्हा ती वाणी माझ्याशी बोलली तेव्हा आत्म्याने मला माझ्या पायावर उभे केले आणि मी त्याला माझ्याशी बोलताना ऐकले. 3इस्राएलाच्या लोकांजवळ “मानवाच्या मुला” मी तुला पाठवत आहे ती वाणी मला म्हणाली. बंडखोर देशाजवळ ज्या राष्ट्रांनी माझ्याशी बंड केले पहिल्यापासून त्यांनी आणि त्यांच्या पुर्वीच्या पिढ्यांनी माझ्या विरुध्द पाप केले आहे.

4त्यांच्या पूर्व पिढीचे लोक हट्टी आणि कठीण मनाचे होते, मी तुला त्यांच्या जवळ पाठवत आहे. आणि हे परमेश्वर देव त्यांच्याशी बोलत आहे. असे त्यांना तू सांग. 5ते तुझे ऐकतील किंवा ऐकणार नाही. ते फितुर झालेले राहत आहे. परंतू संदेष्टा त्यांच्याकडे आला होता असे त्यांना कदाचित कळून येईल.

6त्यांच्या भोवती काटे विंचवांनी व त्यांच्या शब्दांनी “मानवाच्या मुला” भयभीत होऊ नको; त्यांच्या तोंडाकडे बघून तू गोंधळून जाऊ नको; पहील्यापासून ते फितुर आहेत.

7पण तू माझा शब्द त्यांना सांग; ते तुझे ऐको किंवा न ऐको कारण ते फार फितुर आहेत. 8परंतू मी जे तुला “मानवाच्या मुला” बोलायला सांगत आहे ते ऐक त्या फितुर जातीच्या लोकांसारखे फितुर होऊ नको. आपले तोंड उघड आणि मी देतो ते खा!

9माझ्याकडे एक हात येत आहे असे मी पाहिले; आणि पाहा, पुस्तकाची एक गुंडाळी त्यामध्ये होती. तो माझ्या पुढे लांबवर पसरत आला; त्यांच्या मागे पुढे दुःख, आकांताचा लेख लिहिलेला होता.

10